«داده»، به سنگ بنای هر برنامه تکنولوژی کاربردی تبدیل شده است؛ این امر نیاز به ذخیره و دسترسی به داده‌ها را به صورتی قابل اعتماد و کارآمد ایجاد می‌کند. نیاز روز افزون به نوآوری‌های مختص ذخیره سازی در فناوری‌های مرتبط با ذخیره سازی، روش‌های مختلف ذخیره سازی را برای تأمین نیازهای مصرف کننده و سازمان ایجاد کرده است. در این پست ضمن مقایسه ویژگی‌ها و موارد استفاده، به فناوری‌های ذخیره سازی زیر می‌پردازیم:
- ذخیره سازی متصل مستقیم (DAS)
- ذخیره سازی متصل به شبکه (NAS)
- شبکه منطقه ذخیره سازی (SAN)
در این مقاله، هر کدام از این موارد را بررسی می‌کنیم و به شما کمک می‌کنیم تا بهترین گزینه را برای استفاده خود انتخاب کنید. پس تا ادامه‌ی مطلب، با ما همراه باشید.
ذخیره سازی متصل مستقیم (DAS) چیست؟
«ذخیره سازی متصل مستقیم» ساده‌ترین نوع ذخیره سازی است زیرا در آن یک دستگاه ذخیره سازی مستقیماً به دستگاه میزبان متصل می‌شود. یک مثال معمولی از DAS یک دستگاه ذخیره سازی خارجی است که به یک کامپیوتر یا سرور متصل است. دستگاههای DAS می‌توانند از چندین هارد دیسک در یک محفظه واحد بدون اتصال به شبکه تشکیل شوند. در زیر برخی از گزینه‌های اتصالی که می‌توان برای دستگاههای ذخیره سازی متصل مستقیم استفاده کرد، آمده است:
- USB (گذرگاه سریال جهانی)
- SATA (پیوست فناوری پیشرفته سریال)
- eSATA (پیوست فناوری پیشرفته سریال خارجی)
- SAS (پیوست سریال SCSI)
- ذخیره سازی پیوست مستقیم
مزایای DAS
عملکرد، مزیت اصلی DAS است زیرا دستگاه‌ها خود عملکرد به حساب می‌آیند. از آنجایی که فضای ذخیره سازی مستقیماً به یک ماشین میزبان متصل است، می‌تواند بهترین عملکرد و تأخیر را ارائه دهد. تنها محدودیت این روش ذخیره سازی، محدودیت‌های ذاتی رابط‌های اتصال به حساب می‌آید. این روش ذخیره سازی می‌تواند روشی مقرون به صرفه با نیاز به تعمیر و نگهداری محدود وابسته به پیکربندی باشد.
معایب DAS
در حقیقت DAS برای ارائه اتصال ذخیره سازی به چندین کاربر یا دستگاه به دلیل ماهیت مستقیم آن‌ها و عدم اتصال به شبکه مناسب نیست. علاوه بر آن، DAS قابلیت گسترش محدودی دارد، که با تعداد اتصالاتی که یک کامپیوتر میزبان می‌تواند استفاده کند و تعداد درایوهایی که DAS پشتیبانی می‌کند، محدود می‌شود.
ذخیره سازی متصل به شبکه (NAS) چیست؟
درواقع NAS یا «ذخیره سازی متصل» به شبکه تا حد زیادی محبوب ترین روش ذخیره سازی برای مصرف کنندگان و کاربران سازمانی است. NAS روش ذخیره سازی داده در سطح فایل است که ذخیره سازی را از طریق شبکه فراهم می‌کند. دستگاههای NAS می‌توانند اتصال هم‌زمان به چندین کاربر یا رایانه‌های شخصی / سرور بدون خطای عملکرد قابل توجهی را فراهم کنند.
اکثر دستگاههای NAS به عنوان محفظه‌های چند دستگاهی (HDD / SSD) عرضه می‌شوند، به جز چند دستگاه NAS متمرکز بر مصرف کننده. دیسک‌های یک NAS معمولاً با استفاده از یک روش افزونگی مانند یک آرایه RAID یا یک روش اختصاصی مانند Synology Hybrid RAID (SHR) ترکیب می‌شوند. در دسترس بودن این گزینه‌ها به ارائه دهنده NAS و مجموعه ویژگی‌های موجود بستگی دارد. اکثر دستگاههای NAS از تنظیمات RAID معمولی، از RAID1 تا RAID5، پشتیبانی می‌کنند، در حالی که دستگاههای NAS پیشرفته‌تر از تنظیمات RAID پیشرفته مانند RAID 50 و RAID 60 پشتیبانی می‌کنند.
NASهای معمولی از پروتکل‌های شبکه مانند SMB (Block Message Block) یا NFS (Network File System) برای ارائه اتصال در سراسر شبکه استفاده می‌کنند. دستگاههای NAS در اندازه‌ها و پیکربندی‌های مختلف وجود دارند. شرکت‌های مختلفی مانند Synology و QNAP محصولات NAS را به مصرف کنندگان از نیازهای عمومی گرفته تا مراکز داده ارائه می‌کنند. همچنین، ارائه دهندگان محسولات بزرگ‌تر مانند Dell و HP بر بازار سازمانی تمرکز می‌کنند.
مزایای NAS
NAS اتصال را فراهم می‌کند زیرا فضای ذخیره سازی به شبکه متصل است، نه میزبان‌های جداگانه. فضای ذخیره سازی را می‌توان به راحتی بین تعداد تقریبا نامحدودی از میزبان‌ها به اشتراک گذاشت. NASها می‌توانند به راحتی مقیاس پذیر باشند زیرا اکثر دستگاه‌ها از ادغام محفظه‌های اضافی برای گسترش فضای ذخیره سازی پشتیبانی می‌کنند. علاوه بر این، از آنجایی که دستگاههای NAS می‌توانند پیکربندی‌های RAID را پشتیبانی کنند، افزونگی داده را افزایش می‌دهند. این دستگاههای NAS را می‌توان به راحتی پیکربندی کرد و نیاز به تعمیر و نگهداری نسبتاً کمی دارند.
دستگاههای NAS از روش‌های ذخیره سازی ساده به سرورهای کوچک پرچم‌دار کامل تکامل یافته‌اند. سیستم عامل‌های NAS مانند QNAP و Synology قابلیت‌های اضافی مانند اجرای سرورهای ایمیل، کانتینرها و راهکارهای VM را مستقیماً در NAS ارائه می‌کنند. NASها به گزینه‌های بسیار محبوب در بازار خریدار تبدیل شده‌اند.
معایب NAS
عملکرد دستگاه به شبکه وابسته است زیرا NAS به شبکه متکی است. به عنوان مثال، یک شبکه کند می‌تواند بر NAS تأثیر منفی بگذارد. بنابراین، سرعت و تاخیر شبکه باید ملاحظات اولیه هنگام ترکیب روش‌های NAS باشد.
علاوه بر این، دستگاههای NAS از CPU، RAM و غیره خود از گزینه‌های ارتقاء محدود استفاده می‌کنند. بنابراین، اگر دستگاه با مشکلات عملکردی مواجه شود، ممکن است سخت افزار اصلی را ارتقا دهید.
شبکه منطقه ذخیره سازی (SAN) چیست؟
روش ذخیره سازی سازمانی و مرکز داده «شبکه منطقه ذخیره سازی» یک روش اختصاصی ذخیره سازی با کارایی بالا است که دسترسی ذخیره سازی در سطح بلوک را به دستگاههای میزبان فراهم می‌کند. SANها از نیاز به ارائه ذخیره سازی قابل اعتماد و مقیاس پذیر در سطح بلوک در بارهای کاری سازمانی و مرکز داده تکامل یافته‌اند. قبل از SAN، تنها گزینه برای دستیابی به دسترسی در سطح بلوک استفاده از دستگاههای ذخیره سازی داخلی متصل به سرور جداگانه بود. این مسئله به شدت ظرفیت ذخیره سازی موجود را محدود می‌کرد و یا نیاز به سیستم‌های چند سرور گران قیمت را ایجاد کرد.
SAN این مشکل را با اجازه دادن به کاربران برای داشتن فضای ذخیره سازی به عنوان یک دستگاه مجزا از طریق شبکه برطرف کرد. این راه حل عملکرد یک DAS را با انعطاف پذیری NAS و در عین حال با افزایش قابل توجه پیکربندی و پیچیدگی تعمیر و نگهداری فراهم می‌کند. SAN معمولاً از پروتکل‌های زیر برای تسهیل اتصال بین میزبان‌ها و روش SAN استفاده می‌کند:
- SCSI (رابط سیستم‌های کامپیوتری کوچک)
- ISCSI (واسط سیستم‌های کامپیوتری کوچک اینترنتی)
- کانال فیبری
شرکت‌هایی مانند IBM، Dell EMC، Hewlett Packard Enterprise و NetApp به طور فعال روش‌های SAN را ارائه می‌دهند. در حالی که SAN از گزینه‌های افزونگی مانند RAID نیز پشتیبانی می‌کند، از پیکربندی‌های RAID ساده فراتر می‌رود و از RAID چند آرایه‌ای، کَش کردن، و حتی بازیابی فاجعه داخلی و گزینه‌های پشتیبان گیری پشتیبانی می‌کند.
مزایای SAN
از آنجایی که مصرف کننده عمده شبکه‌های فضای ذخیره سازی سازمان‌های مهم کاری با حجم داده بالا و مهم در نظر گرفته می‌شود، این روش بهترین عملکرد، اطمینان و مقیاس پذیری را در میان تمام روش‌های ذخیره سازی مورد بحث در این مقاله ارائه می‌کند. دسترسی در سطح بلوک به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا نیاز به ذخیره سازی محلی را از بین ببرند و محیط‌هایی را با بوت شبکه که در آن دستگاههای میزبان به همه نیازهای ذخیره سازی از SAN، از جمله سیستم عامل دسترسی دارند، تسهیل کنند. SAN می‌تواند تقریباً ظرفیت و مقیاس پذیری نا محدودی را در مقایسه با روش‌های دیگر ارائه دهد، زیرا هر تعداد دستگاه SAN را می‌توان به یک روش ذخیره اضافه کرد.
معایب SAN
عیب اصلی SAN پیچیدگی آن است. حتی انواع پایه SAN می‌توانند برای پیاده سازی و نگهداری پیچیده باشند، و به سخت افزارها و نرم افزارهای اختصاصی با معماری‌های شبکه با کارایی بالا و بهینه شده برای ارائه بهترین عملکرد ممکن نیاز دارند.
انتخاب روش ذخیره سازی مورد نظر
در نهایت، روش ذخیره سازی برای انتخاب بستگی به نیازهای کاربر دارد زیرا هر روش مزایا و معایب متمایزی را ارائه می‌دهد.
NAS بدون در نظر گرفتن اینکه شما یک مصرف کننده یا یک کاربر سازمانی هستید، گزینه ایده آلی برای اکثر موارد استفاده خواهد بود. در صورت نیاز به ایجاد فضای ذخیره سازی قابل اعتماد بین چندین کاربر، می‌تواند مقرون به صرفه‌ترین روش را بدون به خطر انداختن عملکرد ارائه دهد.
از سوی دیگر، DAS برای کسب و کارهای کوچک که هدف اصلی آن ذخیره یا پشتیبان گیری از داده‌ها از یک میزبان می‌باشند، ایده آل است. با این حال، NAS کوچک و مقرون به صرفه عملکرد قوی‌تری را حتی برای این مورد استفاده با قابلیت گسترش در آینده ارائه می‌دهند.
در نهایت، SAN فقط باید در هنگام برخورد با یک مرکز داده یا برنامه‌های کاربردی سازمانی حیاتی در نظر گرفته شود. به دلیل پیچیدگی و محدودیت‌های هزینه پیاده سازی و نگهداری روش SAN، این روش فقط برای بارهای کاری بحرانی مناسب است. به‌علاوه، SAN هنگام برخورد با هزاران کاربر در محیط‌های سازمانی با تیم‌های پشتیبانی IT اختصاصی برای حفظ و بهینه سازی روش ذخیره سازی ایده آل است.
نتیجه گیری
در این مقاله، روش‌های ذخیره سازی DAS، NAS و SAN را مورد بحث قرار داده‌ایم. انتخاب به عهده کاربر است زیرا هر روش در موارد استفاده مختلف مجموعه ویژگی‌های مختلف برتری دارد. کاربران یا سازمان‌ها می‌توانند روش ذخیره سازی ایده آل را برای مورد استفاده خود با ارزیابی صحیح الزامات یک روش ذخیره سازی اختصاصی، مجموعه ویژگی‌های مورد انتظار، عملکرد و مقیاس پذیری همراه با ملاحظات CapEx و OpEx انتخاب کنند.
امیدواریم که این مقاله برای شما مفید و آموزنده بوده باشد. لطفا دیدگاه‌ها و پرسش‌های خود را حتما با ما به اشتراک بگذارید.
محصولات مرتبط
نظر دهید